Ob dat seng Fra an d’Duechter sinn, déi ënner sengem Despotismus an senger Knéckegkeet leiden oder de Comptabel, deen ze wéineg Gehalt kritt oder de Partner, deem d’Unerkennung feelt.  Mee just zwee sinn der wierklech onschëlleg – an ausgerechent op déi fält de Verdacht. Fir d’éischt ass et den Hausmeeschter, deen d’Läich méi wi eemol fënnt, well se ëmmer erëm vun engem vun de “Mäerder” éierens anescht verstoppt gëtt. Duerno knäppen sech de Commissaire vun der Polizei an säin Assistent, deen e bësse mëll ass, d’Sekretärin vir. Déi gëtt dann no “Kriminal-Manéier” an d’ Kräizverhéier geholl a gesteet zu gudder Lescht, datt se jorelaang an de Chef verléift war – och e Motiv. Mee da plot di “wierklech Mäerder” hiert schlecht Gewëssen, an een nom anere gesteet. Datt schlussendlech keen di grujelegDot begaangen huet, ass eng Pointe, déi net nëmmen de Commissaire vun de Bee rappt.